Solaria, jakie znamy dzisiaj, mają swoje korzenie w latach 70. XX wieku, kiedy to zaczęto wykorzystywać lampy UV do celów kosmetycznych. Choć terapia światłem istniała już wcześniej w leczeniu chorób skórnych i krzywicy, to właśnie w tym okresie sztuczna opalenizna stała się pożądanym trendem.Za ojca komercyjnych solariów uważa się niemieckiego inżyniera Friedricha Wolffa. W 1975 roku prowadził badania nad wpływem promieniowania UV na sportowców i odkrył, że opalona skóra była dla nich atrakcyjnym efektem ubocznym. Wkrótce opatentował pierwsze łóżka do sztucznego opalania i rozpoczął ich masową produkcję.Pierwsze maszyny do opalania przypominały duże, prostokątne kapsuły wyposażone w rzędy lamp UV. Często miały metalową obudowę i były znacznie mniej zaawansowane technologicznie niż współczesne modele – brakowało w nich skutecznych filtrów i systemów chłodzenia. Początkowo solaria były dostępne głównie w luksusowych salonach kosmetycznych i ośrodkach odnowy biologicznej.